fbpx Clicky

Wees blij met een zwak geloof

Ik droomde dat ik in het licht van een schijnwerper op de grond lag. Al het andere was donker. Af en toe verschenen gezichten van vrienden en collega’s. Mensen die voor me baden.

Ze kwamen en gingen, maar ik lag nog steeds op de vloer. Alleen. Huilend.

‘Ik weet niet wat deze droom betekent’, zei ik tegen mijn christelijke therapeut.

‘Ik wel’, zei hij. ‘Dat je moet rouwen om wat je is overkomen.’

Ik zweeg even en vroeg me af ik moest delen wat in het diepste van mijn hart omging. Dit was een vertrouwelijk gesprek. Ik kon het hardop zeggen.

‘Maar wat als ik geloof dat deze depressie mijn eigen schuld is? Wat als God me straft voor mijn zonden?’

Mijn begeleider gaf er geen direct antwoord op. Niet omdat hij het niet had, maar omdat God dit aan mij moest openbaren. Op Zijn tijd.

Dit was in 2016. Mijn werk als hulpverlener had geleid tot ‘secundair trauma’. Met andere woorden, de trauma’s van anderen kregen teveel vat op mij. Ik had ze nooit verwerkt.

Uiteindelijk heb ik ze bij het kruis kunnen brengen. Daarover wil ik ooit ook nog wel eens een boek schrijven.

Onlangs worstelde ik echter opnieuw met depressie. Het is alsof je verdwaald bent in een donker bos. Ergens achter die bomen schuilt het licht.

Je weet dat het daar is, maar het voelt alsof dat licht onbereikbaar is. Alsof je er niet kunt komen.

Ik liep door mijn woonplaats Kampen en luisterde op Youtube naar iemand die een preek van Charles Spurgeon voorlas.

Spurgeon was een bekende, Britse voorganger in de 19e eeuw. Hij heeft onvoorstelbaar veel invloed gehad en betekend voor de kerk.

Hij was ook met regelmaat depressief.

Eén zin raakte me als een bliksemschicht.

‘Wees blij met een zwak geloof’, zei Spurgeon. ‘Een zwak geloof is ook geloof.’

Soms lig ik in bed en overvalt de angst mij. Dan denk ik dat ik niet behouden ben.

Ja, ik weet dat ‘volmaakte liefde de angst uitdrijft’. Het laat maar weer eens zien dat ik niet volmaakt ben, omdat ik soms bang ben. Die angst voor de hel heb ik altijd gehad.

Het is één van de redenen waarom ik soms denk dat ik een zwak geloof heb.  Terwijl God me juist geroepen heeft om het geloof van anderen te versterken!

(Daarom schreef ik het boek ‘De Bijbel in 1 Dag’.)

Maar al is ons geloof niet groter dan een waakvlammetje, als het echt brandt, is het nog altijd vuur.

De Here Jezus zei het veel duidelijker: ‘Als je geloof zo groot is als een mosterdzaadje, kun je bergen verplaatsen.’

Zelfs een zwak geloof is krachtig.

8 Comments

  1. Arjo schreef:

    Dankjewel Jan voor je eerlijkheid en kwetsbaarheid. Mooi dat je dit deelt en je toch ook geroepen voelt anderen juist te versterken door boeken en onderwijs. (Spurgeon is een mooi voorbeeld!) Ik ben al 16 jaar erg ziek en grotendeels bedlegerig en ken vele duistere dagen weken en maanden. Juist door onze zwakheid openbaart de Heer Zijn kracht. Het is ook niet ons geloof, maar het geloof van Jezus in ons. (Gal 2: 20.. het geloof VAN de Zoon van God)
    Het geloof wat God wil geven.
    Dat mosterdzaad geloof is ook het geloof van God (aan ons gegeven). Het gaat niet om de grote maar om de kwaliteit (van wie het komt)
    Jezus zet het vaak tegenover ‘kleingeloof’ dit is het soort geloof wat uit de mens zelf komt en altijd faalt. Dankjewel voor je dienende hart. In Christus verbonden.
    Arjo

  2. Titia Elzinga schreef:

    Ik herken heel veel van je depressie.
    Die angst om verloren te gaan en niet goed genoeg te zijn heb ik ook dikwijls.
    En ik worstel om bepaalde dingen los te laten

  3. manon schreef:

    blijf vertrouwen in je zelf en in God houden,
    je bent een goed mens en een kind van God.
    🙏🌈💛

  4. Henriëtte schreef:

    Het eerste wat in mij opkomt als ik dit lees: dat is het bijzondere van Gods genade: niet verdiend door wat wij doen of de grootte van ons geloof, maar een geschenk dat we zomaar krijgen omdat Hij van ons houdt!

  5. loes schreef:

    lieve jan , zo moeilijk is het soms om alles te begrijpen , we willen soms toch te veel , maar ik weet hoeveel jij voor veel mensen heel mooi werk mag doen samen met onze god , en samen kunnen jullie veel doen , en zo fijn dat je dit wil delen met ons ,🙏🏻🙏🏻👊😘😘

  6. Dirkje schreef:

    Ik ben lang depressief geweest. En het ligt soms nog op de loer. Dat hoort ook bij mijn karakter denk ik. Maar als ik van anderen over hun strijd lees, en zeker van mensen die ik (redelijk) goed ken, raakt het me. In een van deze periodes voelde het of ik steeds dieper in die put kwam, maar ik raakte nooit de bodem. Want op die bodem, daar lag Jezus. Hij droeg mij, ondanks mijn niet begrijpen. Mijn angsten. Mijn niet weten. Hij wacht…

  7. Mirjam schreef:

    Dank je wel , dit is zo herkenbaar. Dit had ik precies nodig. God gebruikt jou om je broeders en zusters op te bouwen.

  8. Layla Verschoor-Mast schreef:

    Dank je wel Jan, wat een openheid en kwetsbaarheid. Zelf heb ik ook een lange weg gemaakt naar heelheid. Het boekje ‘Wie je bent in Christus’ van Wilkin van de Kamp, heeft mij zo duidelijk gemaakt, wie ik werkelijk ben, als ik ‘in Christus’ ben. Dat is als ik een keuze voor Hem heb gemaakt. Struikelend achter Jezus aan. De tekst uit Johannes 15:2 zegt ‘iedere rank die geen vrucht draagt, snijdt Hij weg….’’ Dat zou heel vreemd zijn. Hoeveel mensen dragen af en toe of regelmatig geen vrucht. Dan zou bijna iedereen regelmatig weggesneden worden van de wijnstok. Gelukkig is dat verkeerd vertaald (andere vertaling is ‘optillen’). Een echte wijngaardenier heeft gezegd: De onderste ranken liggen soms of regelmatig in de modder, krijgen geen licht en lucht en kunnen daardoor moeilijk of geen vrucht dragen. Dan neem ik mijn emmertje water mee, TIL IK DE RANK OP, was ik het schoon, en bind hem iets hoger vast, zodat hij licht en lucht krijgt, en weer vrucht kan dragen. (staat in het kleine boekje ‘Geheimen van de wijnstok’. Schrijver: Bruce Wilkinson. Schreef ook ‘Gebed van Jabes’). Een hele opluchting voor ons als mensen die struikelend achter Jezus aangaan, maar ‘in Christus’ wel ‘rein, heilig, rechtvaardig en volmaakt’ ZIJN, dus niet ooit zullen worden. We ZIJN het! (Boekje: ‘Wie je bent in Christus’). Wat een bemoediging!

Laat een antwoord achter aan Dirkje Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *