Deze gids neemt je mee van Genesis tot Openbaring in minder dan 5 uur
Geen spam! Als je dit boek downloadt, krijg je af en toe een email met speciaal voor jou geselecteerde content uit of over mijn boeken.
Ik neem een risico hier. Ik ga iets zeggen in één blogpost waar talloze boeken over zijn vol geschreven. En het is ook nog eens een gevoelig onderwerp.
En toch ga ik een poging wagen, want de meeste mensen lezen al die boeken niet. Daardoor blijven ze denken vanuit hun eigen raamwerk, terwijl het bevrijdend kan zijn om ook eens een ander geluid te horen.
Wij christenen zijn erg goed in het indelen van mensen in kampen. ‘Ik geloof dit, jij gelooft dat. Ik hoor bij hen, jij hoort bij die anderen.’
Neem van mij aan, ik blink hier ook in uit. Ik deel mensen voortdurend in hokjes in. Soms ga ik zelfs zo ver dat ik in gedachten denk: ‘Als je dat of dat gelooft, ben je dan wel een echte gelovige?’
Gelukkig begint dat te veranderen en ik merk dat God bij mij ook iets in gang heeft gezet waardoor ik de muren die ik zelf heb opgetrokken, kan afbreken. Ik kan er beter overheen kijken en het perspectief van anderen zien.
‘De Bijbel moet waar zijn’
Ik ben tot geloof gekomen nadat ik boeken had gelezen over bewijzen voor de Bijbel. Vooral het boek ‘Bewijs genoeg’ van Lee Strobel overtuigde me dat de Bijbel betrouwbaar was, dat Jezus echt had geleefd, dat Hij was wie Hij zei dat Hij was, dat Hij echt was gestorven en dat Hij daarna weer levend was gezien.
Als Jezus betrouwbaar is, dan de rest van de Bijbel ook. Dus geloofde ik de Bijbel van A tot Z. Dat doe ik nog steeds! Voor mij betekende dat dat als de Bijbel zegt dat de aarde en alles daar omheen in zes dagen is gemaakt, dat dus waar is. Ik trok dat niet in twijfel, want ik twijfelde niet aan de macht van God.
En daar twijfel ik nog steeds niet aan. Als God het universum in zes dagen wil maken, dan kan Hij dat. De vraag is of de Bijbel dat ook zo glashard zegt. Onlangs ben ik er namelijk achter gekomen dat je Genesis 1 ook op andere manieren kunt interpreteren ZONDER God of Zijn Woord tekort te doen.
De verloren wereld van Adam en Eva
Laten we eens wat dieper in die materie duiken om zo de verloren wereld van Adam en Eva naar de oppervlakte te tillen.
Voor wat we dat doen, eerst een paar stellingen zodat we daar geen discussie over krijgen:
Ik denk dat de meeste christenen het wel eens zijn met deze stellingen. Maar dan iets wat voor ons moderne mensen moeilijker te accepteren is:
De Bijbel is voor ons geschreven maar niet aan ons.
Wat bedoel ik daarmee?
Ik bedoel dat de boeken in de Bijbel voor ons zijn bedoeld. We kunnen de teksten lezen, interpreteren en toepassen.
Maar… De Bijbel is niet in eerste instantie aan ons geschreven. Het Evangelië van Matteüs is met name voor Joodse christenen geschreven in de eerste eeuw na Christus. Het Evangelie van Lukas is meer gericht op de heidense christenen in diezelfde tijd.
De brieven uit het Nieuwe Testament zijn gericht aan specifieke kerken of specifieke personen.
En Genesis? De eerste vijf boeken van het Oude Testament, waaronder Genesis, zijn door God aan Mozes gedicteerd. Hij heeft deze informatie op een specifiek tijdstip in een specifieke context aan Mozes doorgegeven.
Met een specifiek doel. Dus wil je Genesis lezen zoals het is bedoeld, dan moet je proberen het te lezen zoals het volk Israël dat deed.
Zoals de Israëlieten luisterden naar Genesis
Wanneer Mozes Genesis heeft geschreven, weten we niet precies, maar het moet gebeurd zijn tijdens de veertig jaren die Israël doorbracht in de woestijn. Dit was dus na de uittocht uit Egypte.
Dit vertelt ons veel over de achtergrond van Genesis. Het volk had zojuist 400 jaar doorgebracht in Egypte. Hele generaties Israëlieten hadden niets anders gekend dan het leven onder de farao’s.
Dat leven was zwaar geweest, maar het was ook vertrouwd. Ze deden wat hun werd verteld en vereerden ongetwijfeld ook veel afgoden. Ze waren ook bekend met de verschillende Egyptische scheppingsverhalen, die er allemaal vanuit gingen dat de goden de wereld hadden geschapen.
En plotseling was daar Mozes, de Hebreeuwse prins die was opgevoed aan het hof, de moordenaar die veertig jaar in de woestijn was geweest. Deze man sprak namens de God van hun voorvaderen.
Die God liet het rampen regenen totdat Egypte eindelijk de Israëlieten lieten gaan.
Wie was deze God? Waar paste Hij in het rijke spectrum aan goden die ze uit Egypte kenden? Wat wilde Hij van de nakomelingen van Jakob / Israël?
Dit waren logische vragen. Natuurlijk wisten ze nog wel iets van Abraham, Isaäk, Jakob, Jozef en zijn elf broers, maar ze hadden geen bijbel waarin ze dagelijks konden lezen.
Genesis is in eerste instantie aan hen geschreven, deze Israëlieten. God wilde laten zien wie Hij was, waar zij vandaan kwamen en waar ze heen gingen.
Laten we eens kijken wat God tegen hen zegt in Genesis 1.
In het begin was er één God
Het allereerste wat God duidelijk wil maken is dit: ‘In het begin was Ik er. Geen zonnegod, geen maangod, geen oppergod. Ik en alleen Ik. Ik en Ik alleen heb alles wat je waarneemt gemaakt.’
Nu moet je je goed realiseren dat de Israëlieten een heel ander wereldbeeld hadden dan wij. Zij zagen de wereld zo:
De aarde was waarschijnlijk plat in hun gedachten. De hemel was een koepel (of zoals de NBV zegt: een gewelf). De zon en de maan waren daaraan geplakt. De sterren waren lichtpuntjes, geen zonnen die veel verder weg stonden.
Boven de hemel en onder de aarde vond je de oervloed. Hoe anders kon het regenen? Dat water moest zich ergens boven de hemel bevinden.
Nu had God natuurlijk kunnen uitleggen hoe het universum wetenschappelijk gezien in elkaar zat. (Daar zouden wij ook wat van hebben opgestoken!)
Toch doet Hij dat niet. In zijn leerzame boek ‘How (not) to read the Bible’ maakt auteur Dan Kimball deze vergelijking:
‘Stel, ik krijg een groep studenten op bezoek in mijn woning, dan vragen ze misschien hoe dit huis tot stand is gekomen. Dan ga ik ze niet vertellen over het fundament dat door de bouwers is gestort, hoe de muren zijn opgetrokken, met welke materialen ze zijn afgewerkt en waar het dak van is gemaakt. Nee, deze jonge mensen willen weten hoe mijn huis een ‘thuis’ is geworden. Zo is het met het scheppingsverhaal ook. God geeft geen wetenschappelijke verhandeling, hij laat aan de Israëlieten zien hoe deze wereld hun thuis werd.’
Kimball zegt dat de wetenschap de Bijbel niet kan ontkrachten, omdat de Bijbel geen wetenschappelijk boek is.
Dat betekent overigens niet dat de Bijbel onwetenschappelijk is, Gods Woord bevat veel wetenschappelijke waarheden, zoals Ben Hobrink aantoont in ‘Moderne Wetenschap in de Bijbel’.
Wat het wel betekent? Dat we Genesis 1 niet met de bril van onze cultuur op moeten lezen. Wij lezen: ‘Op dag 1 maakte God het licht’. En vervolgens raken we in verwarring dat de zon pas op dag 4 wordt gemaakt. Bovendien: hoe kon de aarde überhaupt bestaan als er geen zon is waar onze wereld omheen draait?
Vooropgesteld: God kan licht maken zonder zon en als de aarde drie dagen in de ruimte moet zweven zonder zon, dan zou God dat ook kunnen. Het gaat er niet om wat God wel en niet kan. Het gaat erom hoe we deze tekst moeten lezen.
Dus laten we onze moderne bril eens afzetten en opnieuw naar de tekst kijken. Dan zien we een literaire tekst over hoe de wereld onze thuis werd, geen natuurkundige paper met voetnoten.
In de augurele periode schiep God de hemel en de aarde
Wij zijn zo bekend met de woorden ‘In den beginne schiep God de hemel en de aarde’. Maar als je naar de oorspronkelijke Hebreeuwse tekst kijkt, staat er een woord dat meer betekent dan ‘In het begin’.
Eigenlijk staat er: ‘In de augurele periode’. Een augurele periode is ‘een tijd van inwijding’. Als de Verenigde Staten een president inzweren, dan houdt deze een augurele rede. Dit is zijn openingstoespraak.
Een inwijding wil zeggen dat je plechtig – dus met een ceremonie of ritueel – wordt toegelaten tot iets. Een tempel of een kerk kun je ook inwijden.
Het woord dat wij vertalen met ‘schiep’ is het Hebreeuwse woord ‘bara’, dat betekent: ‘maken, iets een functie geven’. Er is een ander woord Hebreeuws woord dat betekent ‘creëren’.
Dat woord wordt echter niet gebruikt. God kiest heel bewust voor ‘bara’. Daarmee zegt Hij dat iets heel moois maakt en dat een belangrijke functie geeft.
In vers 2 staat: ‘De aarde was nog woest en doods, en duisternis lag over de oervloed, maar Gods geest zweefde over het water.’
Deze beschrijving doet denken aan de Egyptische scheppingsverhalen, waarin aan het begin van de tijd ook chaos heerste voor de goden begonnen te creëren.
In Genesis zweeft Gods geest echter boven de chaos. Het Hebreeuwse woord voor zweven is ‘rachaph’.
Ditzelfde woord wordt in Deuteronomium 32:11 gebruikt om een arend te beschrijven die boven zijn nest vliegt.
God communiceert hier in Genesis 1:2 dus al dat Hij is als een arend die boven Zijn nest vliegt. (Of misschien beter: een Moederarend die boven Haar nest vliegt.)
De boodschap is: ‘Ik zorg voor jullie’. (Dus niet: in het begin was er een oersoep!)
De conclusie van de eerste twee verzen in Genesis is dan ook dat God het universum heeft gemaakt, een reusachtige tempel waarin Hij vereerd kan worden. Hij is een liefdevolle God die voor Zijn kinderen zorgt zoals een arend zorgt voor de kuikens in het nest.
God organiseert de schepping
Daarna gebeurt iets opvallends. Lees maar even mee, Genesis 1:3
God zei: ‘Er moet licht komen en er was licht. Het licht scheidde Hij van het duister; het licht noemde Hij dag, de duisternis noemde Hij nacht’.
Zo gaat het verder. Op dag 2 worden de hemel en de zee gemaakt, op dag 3 het land, de planten en bomen, op dag 4 de zon, de maan en de sterren, op dag 5 de vogels en de vissen en op dag 6 de landdieren en de mens.
Dit roept dus talloze vragen op voor ons, want is die volgorde wel zo logisch? Hoe kunnen planten groeien terwijl ze het licht van de zon nodig hebben? En zo kun je wel meer vragen oproepen.
We moeten de tekst echter anders lezen, meer literair-artistiek. Dat wil zeggen: als een verhaal met een boodschap en niet als een logboek.
Wat zie je dan? Op dag 1 – 3 geeft God het universum vorm en een functie. Op dag 4 – 6 vult God de ruimtes die zijn gemaakt.
Dag 1 licht en duisternis, dag 4 de zon, maan en sterren.
Dag 2 de hemel en de zee, dag 5 de vogels en de vissen.
Dag 3 vruchtbaar land, dag 6 de landdieren en de mens.
Dag 7: God rust.
Het punt dat God communiceert, is dat Hij orde schept waar eerst chaos was. Hij heeft een duidelijk doel met deze schepping: Hij alleen is God, Hij alleen moet worden vereerd, Hij geeft alles zijn plek, Hij is liefdevol en zorgt voor Zijn creatie.
En die zeven dagen dan? Is dat precies een week van 7x 24 uur?
Laat me nogmaals zeggen dat God absoluut het hele universum in zes dagen kan creëren. Hij zou het ook kunnen in 6 uur, 6 minuten of 6 seconden.
Ik sluit ook niet uit dat God er inderdaad voor gekozen heeft om Zijn creatie in zes maal 24 uur vorm te geven. Ik ben NIET tegen een letterlijke lezing van Genesis 1.
Tegelijk sta ik ook open voor de idee dat de dagen niet letterlijk moeten worden genomen.
Het Hebreeuwse woord ‘yom’ – dat wij vertalen met ‘dag’ – kan namelijk verschillende dingen betekenen:
– Een dag / 12 uur (Gen. 1:5)
– Een seizoen, waarschijnlijk verschillende maanden (Gen. 4:3)
– Een eeuwigheid (Gen. 44:32)
– Een leven lang (Gen. 43:9)
– Een tijd (Deut. 10:10)
Mozes gebruikt het woord ‘yom’ dus op verschillende manieren.
Zes theorieën over de scheppingsweek
Oké, nu we dat hebben vastgesteld, hoe gaan we nu de vraag beantwoorden of de aarde in zes letterlijke dagen is geschapen?
Dan Kimball vat in zijn eerdergenoemde boek de verschillende theorieën samen:
Het gaat te ver om elke theorie in detail te bespreken hier. Wat je ongetwijfeld wilt weten, is:
Welke theorie is de juiste?
Dat is eigenlijk niet met zekerheid vast te stellen. Zelf haak ik het meest aan op de Gods tempel-theorie. Het maakt mij niet uit of God het universum in zes miljard jaar of in zes dagen maakte.
Maar de tempel-uitleg heeft iets bijzonders. Zoals ik al zei, kun je de tekst ‘In het begin’ ook vertalen met ‘In de inwijdingsperiode’. En het patroon van iets heiligen (d.w.z. iets aan God toewijden) voor een periode van 7 dagen zien we ook in Exodus.
De tabernakel – Israëls draagbare heiligdom – wordt in een ceremonie die 7 dagen duurt gewijd aan de Heer. Op de zevende dag neemt God Zijn intrek in de tabernakel. Hij ‘rust’ als het ware.
En in de tijd van Salomo werd zeven jaar gewerkt aan de eerste tempel. Aan het einde van de inwijdingsceremonie gaat God wonen in die tempel. Hij rust daar en brengt rust.
Dit is een geweldige parallel met de sabbat, de zevende dag van de week. Dat is de dag waarop God ‘rust’. Niet omdat Hij moe is van het werken. Nee, omdat Hij zijn intrek neemt in de tempel.
Net zoals een Amerikaanse president na de inaugurele rede zijn intrek neemt in het Witte Huis. Dat is niet om uit te rusten. Het werk gaat dan pas beginnen.
Voor God is dat eigenlijk net zo. Hij bestuurt het universum / deze tempel. Het is ook mooi om te zien dat zowel de tabernakel als de eerste tempel die Israël bouwde allerlei verwijzingen bevatten naar de Hof van Eden. Adam en Eva krijgen priesterlijke taken. Ze moesten God dienen.
DAT is de boodschap die God aan Mozes en zijn volk gaf. Hij bracht tijd door met Adam en Eva in de tuin. Hij was onder hen. Dat is de belofte die God aan Israël gaf. Hij zou met hen meegaan naar het beloofde land en onder hen wonen, zoals Hij ook onder Adam en Eva woonde.
Conclusie
Veel moderne mensen haken vertwijfeld af bij het lezen van de Bijbel, omdat ze het scheppingsverhaal niet logisch vinden. Ze stellen vragen die Gods Woord niet beantwoord. En daardoor missen ze wat God daadwerkelijk zegt.
God maakte het universum, inclusief de aarde en alles wat daarop leeft. Hij deed dat vanuit Zijn goedheid. Hij wil liefhebben en geliefd worden.
Misschien is de wereld in zes dagen geschapen, misschien duurde het veel langer. Dat is van ondergeschikt belang. Waar het om gaat, is dat God onder ons wil wonen, zodat Hij ons kan dienen en wij Hem!
Lees ook:
Voor ons oog zijn zo’n maan en sterren het licht, visueel dus.
Maar de Here Jezus is het licht der wereld. Hij is het licht, geestelijk te zien.
In openbaringen zal de HERE zelf het nieuwe Jeruzalem verlichten.
Openbaring 21: 23
En de stad heeft geen zon of maan nodig. Want het licht van de stralende macht en majesteit van God verlicht de stad, en het Lam is de Lamp van de stad.
https://bible.com/bible/1276/rev.21.23.BB
Johannes schrijft in het evangelie van Johannes en in de brieven ook veel over het Licht.
Eigenlijk doet het er niet toe wat mij betreft, ik bedoel waar was God voor dat Hij alles schiep. Het is niet voor te stellen dat God altijd is geweest. Toch is het van belang denk ik de letterlijkheid van de Bijbeltekst want hoe zal je roepen als er niet wordt gehoord, over tijd gesproken. Hij is nabij, het woord terstond geeft dit zo mooi aan. Jezus doet allerlei wonderen in het nieuwe testament, het gebeurde waarneembaar. De waarneembare aanwezigheid van God in je leven geeft voor mij de doorslag. Dan doet er niet toe hoelang de wording van de aarde duurde maar wel dat Hij het heeft gedaan.
Wat ik in bovenstaande mis zijn de zinnen “toen was het avond geweest en het was morgen geweest…” Dat lijkt toch te duiden op 1 dag?
Hoi Henri,
Je zegt het goed: dat lijkt zo. Zoals ik hierboven beschrijf, het zou zeker kunnen! Ik sluit het niet uit en ik weet ook zeker dat God het kan. Daar gaat het niet om. Het punt dat ik maak over de zeven dagen, is dat ‘yom’ ook iets anders kan betekenen. Datzelfde geldt voor een uitdrukking als ‘toen was het avond geweest en het was morgen geweest’. Dat kan letterlijk zijn, maar dat kan ook literair zijn. Bijvoorbeeld: hoe kan het avond en morgen zijn als er nog geen zon en maan zijn en dus geen dag en nacht? En waarom wordt het niet morgen en avond op de zevende dag? (Het antwoord is dat de 7e dag vooruitwijst naar de terugkomst van Jezus, vanaf dat moment beleven we de eeuwige rust en vrede die ook in Eden was.)
Wat ik probeer te zeggen, is dat
1) ik geloof dat God de wereld geschapen heeft
2) God bij machte is om dit letterlijk zo te doen als in de Bijbel staat maar ook dat
3) God geen wetenschappelijke verhandeling geeft dat wij kunnen toetsen aan onze academische modellen.
Het scheppingsverhaal is zoveel mooier dan dat. Het laat niet gedetailleerd zien HOE God alles maakte, maar WAAROM.
Ben het er mee eens. Als er bij elke scheppingsdag beschrijving de woorden avond, morgen én dag gecombineerd worden aangegeven lijkt het me het meest vanzelfsprekend een dergelijke beschrijving als letterlijke te beschouwen, dat het op die manier wordt bedoeld. Daarnaast is aangetoond dat een aantal woorden en letters varianten in het Hebreeuws in Genesis 1 (getallen 6, 7, veelvouden daarvan) ook aantoont dat er symbolische betekenissen worden beschreven. Dat vult elkaar aan, niet ‘in plaats van’. Exodus 20:10,11 geeft ook een letterlijke betekenis van schepping in 6 dagen aan, lijkt mij. We hebben nog steeds letterlijk 7 dagen per week. Hoe die betekenis van 6 scheppingsdagen alleen als symbolisch wordt beschouwd is me erg onduidelijk. Of de dagen mogelijk toen iets korter of langer waren dan 24 uur lijkt me niet zo belangrijk.
God ordent de chaos en het systeem dat hij schept, de keten, werkt niet als er bomen, planten en bloemen zijn zónder de insecten voor bevruchting en vogels die bijvoorbeeld de zaden weer verspreiden. Daarom denk ik dat er geen perioden zoals duizenden jaren zouden zitten tussen het scheppen van bomen en de benodigde andere elementen van het georganiseerde systeem. Misschien dat er niet voor niets staat: het was avond geweest en morgen geweest, de ..[eerste].. dag. Als het over een langere periode gaat, zou je dat ook meer in het midden kunnen laten.
Hallo An,
Ja, het hele ecosysteem werkt inderdaad niet als er nog elementen ontbreken. Om die reden geloof ik bijvoorbeeld ook niet in de evolutietheorie (wel micro-evolutie, maar niet macro-evolutie). De theorieën die ik aanhaal, beweren overigens ook niet dat er duizenden jaren zitten tussen het scheppen van bomen en het creëren van de benodigde andere elementen. Dit is voor mij bewijs dat God bestaat, want het systeem zit zo ingenieus in elkaar dat er wel een Maker moet zijn.
Aan de andere kant is het universum aantoonbaar miljarden jaren oud. Dus of God heeft bij de schepping het heelal een bepaalde leeftijd meegegeven, of God heeft toch meer tijd genomen voor de hele schepping.
Het woordje ‘yom’, dat dag betekent, kun je dus op meerdere manieren uitleggen. Uit de Hebreeuwse tekst kun je niet met 100% zekerheid vaststellen dat het hier gaat om perioden van 24 uur, ook al omdat zon en maan pas later in de scheppingsweek worden gecreëerd (of waren ze al gecreëerd maar geeft God hun de juiste plek?) NB. Ik sluit niet uit dat God wel degelijk alles in 6 dagen heeft gecreëerd. Hij zou het ook in 6 seconden kunnen.
Mijn punt is echter dat je kunt blijven discussiëren over dit soort details, maar dat Genesis 1 en 2 niet zijn geschreven om dit soort vragen te beantwoorden. Die discussies zullen blijven. Wat veel belangrijker is de boodschap die God WEL doorgeeft:
Hij is de Schepper van hemel en aarde en niets of niemand anders. Ten tweede: Hij heeft een huis voor ons gecreëerd en wil met ons wonen. Hij wil onze God zijn. Hoe mooi is dat?!
Hoi Jan, Je gedachtengang en uitleg vind ik helder, aannemelijk en zelfs heel logisch. Ik denk nl niet dat een eeuwenlange discussies over letterlijke teksten Gods bedoeling is met Zijn woord. En eindelijk iemand die dieper kijkt wat God bedoeld met Zijn woord. Heel leerzaam!
Is het niet zo dat God aan ons vraagt te geloven als een kind? Er blijven altijd veel onverklaarbare en onbegrijpelijke gebeurtenissen, gewoonweg omdat ons verstand niet toereikend is en omdat ieder mens, (ook een christen) een andere kijk en visie heeft op de bijbel. God is zo groot. Wij willen graag altijd het ‘naadje van de kous’ weten, maar dat is niet mogelijk en ik denk dat we dat ook niet moeten willen. We zullen er later wel achter komen. God heeft de wereld en al wat daar op leeft geschapen en hoe lang Hij daarover heeft gedaan is niet relevant, anders had Hij er wel voor gezorgd dat het in de bijbel beschreven zou zijn. Hij houdt van ons en is volledig betrouwbaar. Het belangrijkste is: dien Hem met je hele hart, ziel, verstand en met al je kracht en heb je naaste lief als jezelf.
Hoi Gera, dat is zeker waar. Aan de andere kant zegt de Bijbel ook dat we alles moeten onderzoeken (1 Tessalonicenzen 5). Ook zien we in de Bijbel voorbeelden van mensen die worstelen met dingen die ze niet begrijpen (Job, Jakob, Thomas).
Wat jij zegt, is inderdaad de essentie van het geloof. Maar soms heb je iets nodig wat je helpt om daar te komen. Voor mezelf geldt bijvoorbeeld dat ik eerst de betrouwbaarheid van de Bijbel heb onderzocht, voordat ik mijn hart aan Jezus gaf. Ik moest weten of het waar was. Pas nadat ik tot de conclusie was gekomen dat de Bijbel waar is, en dat God bestaat, kon ik me zelf overgeven.
Zelf heb ik veel reportages op youtube gekeken van ‘answers in Genesis’ waar heel veel verteld en uitgelegd wordt over de leeftijd van de aarde en b.v. de gevolgen van de zondvloed in de tijd van Noach.
Zeer leerzaam om te kijken en zeker een aanrader.
Ik raadpleeg Answers in Genesis ook regelmatig. Ze hebben veel goede content. Het enige nadeel is dat ze vrij star in hun denken zijn. Er zijn bijvoorbeeld goede argumenten voor een jonge aarde (4.000 – 10.000 jaar) maar ook voor een veel oudere aarde. Zij houden de mogelijkheid voor een oudere aarde niet open.
Zoals ik in de blog post schreef, God kan alles. Maar op basis van Genesis 1 en 2 worden niet al onze natuurkundige vragen beantwoord. Er is veel dat wij niet weten.
Goed artikel.
Ik ben heel onverwachts tot geloof gekomen en direct vervuld met de heilige Geest, en behalve de enorme liefde en vrede die ik ervoer, waren er ook allerlei gedachten. Eén ervan was: als God zó is, kan Hij heel goed alles in 6 dagen gemaakt hebben. Dus ik heb dezelfde conclusie: het kan, maar ik heb nooit de echte zekerheid gekregen dat het 6 x 24 (tegenwoordige) uren heeft geduurd. Maar het kan, net zoals Jezus in één oogopslag water in wijn veranderde, wat ook niet erg modern wetenschappelijk was.
Een mooie heldere uiteenzetting van verschillende zienswijzen. Zeker ook denkend vanuit de Egyptische scheppingsmythologie erg interessant. Het één hoeft ook niet op alle fronten, meteen het ander uit te sluiten
Zelf denk ik dat de context laat zien, welke betekenis je moet geven aan ‘jom’. Ik neig dan eerder naar letterlijke dagen, maar het ‘zonlicht’ wat er de eerste drie dagen nog niet was, is dan wel een dingetje… Dus begrijpelijk dat dit op het eerste oog vragen op kan roepen.
Toch… wat is nu een dag? Welnu, op de eerste dag, wordt het begrip ‘dag’ door de HERE gedefinieerd: “Hij noemde het licht ‘dag’ en het duister noemde Hij ‘nacht’” (Gen1:5). Zou je kunnen zeggen dat deze eerste dagen dan niet afhankelijk waren van de zon als lichtdrager? En dat er een andere Lichtbron was. Denk aan God zelf! Op.22:5 staat dat God zelf het licht zal zijn op de nieuwe aarde. Strikt genomen: Een dag is niet afhankelijk van de zon. Een dag is één volledige rotatie van de aarde, ook zonder zon is dit in principe mogelijk.
Verder valt het mij op dat Mozes, Jezus, Paulus, Johannes (op Patmos) de eerste hoofdstukken van Genesis in hun hermeneutiek letterlijk nemen, als voorbeeld stellen voor diverse geestelijke en ethische implicaties, bijv. het houden van de sabbat als dag, met als verwijzing naar de scheppingsdagen, maar ook breder als het gaat om de letterlijke betrouwbaarheid van Genesis, de oergeschiedenis: het huwelijk, De Eerste en Laatste Adam, de zondeval, de betekenis van de Boom des Levens, enz. enz. Wat heeft ons dat te zeggen als het gaat om de Bijbelinterpretatie, hoe zij Genesis lazen?
Ha Sander, mooie reactie en goede overwegingen. Ik denk dat er veel voor te zeggen is.
Welke visie precies de juiste is, is lastig aan te geven. Juist daarom heb ik de verschillende visies naast elkaar gezet. Uiteindelijk is ‘the bottom line’ dat God alles heeft geschapen, maar dat Hij dit niet exact uitlegt. De natuurkundige verklaring is niet waarom dit in de Bijbel staat. Genesis 1 beschrijft niet het ‘hoe’ maar vooral het ‘waarom’.
Toch blijft de hoe-vraag ook fascinerend. We zullen daar nooit helemaal uitkomen helaas.
Heel veel dank voor je onderzoek en delen daarvan.
Ik had als kind al vragen over de scheppingsverhaal. Die vragen werden als ongepast ervaren. Ik heb het mysterie van de zes dagen gekoesterd, met de gedachte er achter, dat de bijbel ook zegt in 2 Petrus 3:8: Bij de Heere is een dag als duizend jaar, en duizend jaar is als een dag“
Zou het kunnen dat God de bijbel bewust zo heeft laten ontstaan, om ons het gebod van heb God lief boven alles en uw naaste als u zelf, niet al te gemakkelijk te maken.
Als er iets in de wereld is wat haat en liefdeloosheid veroorzaakt is het de uitleg van de bijbel wel.
Aan de mensheid de uitdaging om God te laten zien, dat God liefhebben boven alles en uw naaste als u zelf toch mogelijk is !
Dat lijkt me sterk. Als er iets wat haat en liefdeloosheid veroorzaakt, is het wel het hart van de mens. Dat is de boodschap van de Bijbel. Om God lief te hebben boven alles, zal Gods Woord je door de Heilige Geest moeten veranderen.
Helemaal mee eens.
De geschiedenis leert echter ook dat het hart, Bijbelse uitleg gebruikt om splitsingen en liefdeloosheid in de kerken te veroorzaken, vervolgingen te rechtvaardigen en oorlogen te beginnen, mede ook doordat veel verzen in de bijbel voor meerdere uitleg vatbaar zijn en wetticisme drijft de liefde uit.
Verder veel dank voor je Bijbelse uitleg op allerlei fronten 🙏
Ja, dat is wel een trieste realiteit!
Mijn vader zei altijd: “‘Als er een oerknal was , wie was van de Oerknaller” De dagen hoeven we ook niet letterlijk te nemen voor 24 uur. Als de mens goed kijkt naar de natuur en hoe alles werkt , dan moet je concluderen dat achter alles een waanzinnig Genie zit. Dat kan nooit vanzelf zijn gebeurd. En ik vond ooit een quote van Albert Einstein: ” Science without Religion is lame, Religion without Science is blind.” Naar mijn mening bedoelde hij dat deze twee niet zonder elkaar kunnen en elkaar bevestigen ipv ontkrachten. Daarnaast vond ik het wonderlijk dat hij de woorden lam en blind noemde. Onlosmakelijk verbonden met de wonderen van Jezus. Dat is mijn gedachte erachter. Toen de heilige geest in mijn leven kwam zijn veel vragen op deze manier beantwoord. Laten we veel respect en bewondering hebben voor onze aarde en alles wat daar op leeft. De globale handleiding hebben we gekregen , geen technische tekening . Deze zin kwam net in mijn hoofd binnen.
Mooi gezegd!
Ik lees het scheppingsverhaal vooral als het begin van een relatie, namelijk de oerrelatie tussen God en mens. Elke relatie heeft een begin. Als je zelf een liefdesrelatie hebt of hebt gehad, denk eens terug aan het allereerste begin daarvan. Dat is vaak iets moois. Je zegt voor de eerste keer dat je van elkaar houdt, dat je je leven wilt delen met hem of haar. Je kust elkaar voor het eerst. Zo is het ook tussen God en mens. Het begin van die relatie is iets prachtigs. God zegt: het is heel goed zo (in Hebreeuws: mazzel tov). Dat is Bijbeltaal om te zeggen: ik zie je graag, je bent mooi, ik wil in relatie met je treden. Als we in de rooms-katholieke uitvaartdienst van een overledene afscheid nemen, dan plaatsen we de kist met de overledene tussen zes kaarsen. Die kaarsen verwijzen naar de zes scheppingsdagen. We roepen dan (indien van toepassing) het begin van de relatie van de overledene en diens levenspartner in herinnering. Weet je nog, toen en daar, die eerste zoen, die eerste lieve woorden? Zo is God eveneens met ons als mens een relatie beginnen. De wereld die God schept is de context waarbinnen die relatie kan groeien en bloeien (dat Adam en Eva dat anders gingen zien, is bekend). Elke relatie heeft context nodig, op allerlei vlak. Schepping is het prachtige begin van een liefdesrelatie, die tot een hoogtepunt komt in Christus. In Hem en in zijn Geest staat God heel direct naast ons en houdt ons vast. Waarom zegt Jezus zo vaak: wees niet bang? Het tegenovergestelde van liefde is niet haat, maar angst. Angst sluit je af voor de ander, liefde opent je voor de ander. God is liefde en opent Zichzelf volledig in de persoon van Christus. In Hem is die relatie bestendigd.
Mooi gezegd.
Wat ik in je relaas mis is dat in Genesis twee scheppingsverhalen zijn opgeschreven. Het eerste is het bekende verhaal van de zes scheppingsdagen (Gen. 1:1-2:4a). Het tweede volgt daar direct op (Gen. 2:4b-25). Dat is het verhaal waar de man aan alle schepselen een naam geeft (v. 19) en de vrouw uit de rib van de man gemaakt wordt (v. 21) en waarbij overigens geen sprake is van een rustdag. Hoe interpreteer je dit verhaal in het licht van bovenstaande?
Hallo Franck, ja, dat is een goede vraag! In Genesis 2 wordt het scheppingsverhaal opnieuw verteld. Het is geen nieuwe gebeurtenis, want dan zouden er twee werelden zijn, en de Bijbel gaat alleen over onze wereld. Als je de scheppingsverhalen met elkaar vergelijkt dan zie je dat er opvallende verschillen zijn, zoals de volgorde waarin alles gebeurt. Dit versterkt mijn punt dat de Bijbel geen wetenschappelijke maar een literaire beschrijving geeft. In Genesis 1 ligt de focus op God en de cosmos (het hele universum). In Genesis 2 ligt de focus op God en de mens.
PS. Dat ik zeg dat de Bijbel niet wetenschappelijk probeert te zijn, wil niet zeggen dat je vanuit de wetenschap niet bij God kunt komen. Ik ben zelf tot geloof gekomen omdat de wetenschappelijke bewijzen overtuigend naar God en een schepper leiden.
Dank voor je antwoord, Jan. Ik ben het met je eens. Als het gaat om geloof en wetenschap wordt mij wel eens de vraag gesteld hoe ik als christen kan geloven in de schepping, terwijl de theorie van de oerknal zo duidelijk anders beweert. Ik stel dan altijd de tegenvraag: heb je wel eens gehoord van Georges Lemaitre? Het antwoord is dan meestal ontkennend. Lemaitre was astronoom en is de grondlegger van de oerknal-theorie. Maar hij was tevens rooms-katholiek priester! Hij is voor mij een prachtig voorbeeld hoe je beide wegen kunt bewandelen, die van geloof en wetenschap, zonder dat deze elkaar bijten. Vele grote (natuur)wetenschappers uit onze geschiedenis waren christen!
Ja, inderdaad! In onze tijd worden geloof en wetenschap tegenover elkaar gezet, maar alle Westerse wetenschappers van een paar honderd jaar geleden waren christen. Galileo, Newton, noem maar op. De wetenschap heeft zijn wortels diep in het christendom en de kerk.